وروجک کوهنورد

خب خدا رو شکر داشتی با این دنیاارتباط برقرار می کردی... صحبت  کردن دیگران را درک می کردی وبه تقلید از تکلم دهانت را باز وبسته می کردی اگر با آرامش با تو صحبت می کردیم آرام می شدی ولبخندی کوتاه می زدی واز شنیدن صداهای خشن مضطرب می شدی وکم کم برای در آوردن صداهای حلقی تلاش می کردی وچشمانت را درشت می کردی وبه طور نامفهوم اوخه می گفتی.دنیای من دیوونتم... ...